Ik heb altijd al iets gehad met presenteren. Op de lagere school presenteerde ik voor mijn klasgenoten, op feestjes en bij familiebijeenkomsten. Ik kreeg er gejuich, geklap en enthousiasme voor terug. En LOL dat ik er in had!
Als kind was ik bovendien gek op toneel. Mijn droom was dan ook om naar de toneelschool te gaan. Altijd ben ik daarin toegejuicht: “ga maar lekker dat podium op!” Na de vooropleiding deed ik vol goede moed auditie voor toneelscholen in het hele land. Overal wezen ze me af, behalve in Eindhoven.
GEEN PLEZIER MEER OP HET PODIUM
Lange dagen bracht ik door in het statige gebouw van de toneelschool. Maar na een half jaar stond ik weer buiten met een rapport vol onvoldoendes. Het advies van de leraren luidde: je moet de opleiding NU verlaten. Ik had er helemaal geen plezier meer in. Daarnaast had ik grote faalangst ontwikkeld.
In dat half jaar is het PLEZIER op het podium mij afgenomen. Ik heb eindeloos veel kritiek gekregen. Ook voelde ik me altijd bekeken en beoordeeld. Ze keken met een koude, technische blik naar mij. “Alles in jouw lichaam is krom,” zeiden ze, waarna ze aan mijn linkerschouder trokken en mijn rechterheup inzakte. Mijn stem was te hees. Ik moest leren mijn stem anders te gebruiken. Dat lukte niet, ook niet na 100 uur oefenen. Bovendien kon ik geen toneelteksten onthouden.
Ik ging terug naar mijn steunende ouders in Utrecht. Mijn dagen vulde ik met werken in een kledingwinkel waar nauwelijks klanten kwamen. Ik had nooit bedacht wat ik anders wilde doen dan toneel. Ik had ook geen idee waar ik naartoe wilde.
VOLLEDIG VRIJ PRESENTEREN
Uiteindelijk heb ik mijn ervaringen op de toneelschool gebruikt als motivatie. Want zoals de docenten mij daar behandeld hadden, dat kon echt niet! Ik besloot zelf een docentenopleiding te gaan doen. Docent Omgangskunde, daar leerde ik voor. In het laatste jaar koos ik voor de specialisatie ‘trainer sociale vaardigheden’. Daar maakte ik kennis met het prachtige vak van TRAINER. Echt iets voor mij!
Toen nodigde een vriendin me uit om te komen presenteren op haar theaterpodium. VRIJ SPEL heette dat. Dat heb ik een aantal jaren gedaan. Ik kon daar VEILIG oefenen. Ik ervaarde weer hoe leuk presenteren is. Het plezier op het podium kwam terug. Bij Vrij Spel heb ik geleerd om VOLLEDIG VRIJ te presenteren. Niet door te acteren, maar door contact te maken, te praten, te improviseren en te luisteren naar het publiek. Het regende complimenten. Daarom besloot ik: ik ga presenteren en trainen met elkaar combineren.
Teksten onthouden? Daar heb ik nog steeds moeite mee. Dat is best lastig bij het aankondigen van sprekers op een groot congres. Leve spiekbriefjes :-).
Het is te gek dat ik hier mijn beroep van heb kunnen maken. Ik ben dankbaar als ik van klanten hoor: “je nodigt me uit om mezelf zonder gêne te laten zien en volledig vrij te spreken.” Daar sta ik voor en daar ga ik voor.
Sara's manier van training geven en leren presenteren vind ik top! Ze legt het goed en begrijpelijk uit. Ze is enthousiast, open en eerlijk. Ze hielp me over mijn schroom en drempel heen om dingen gewoon te gaan proberen. Absoluut een aanbeveling als je wilt leren presenteren of een zetje in de goede richting nodig hebt om je presentatie skills te verbeteren.